การหัวเราะเป็นตัวกระตุ้นที่มีประสิทธิภาพสำหรับความสัมพันธ์ใหม่ๆ

การเปิดใจกับใครบางคนด้วยวาจาเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ช่วยสร้างความสัมพันธ์ใหม่และกระชับความสัมพันธ์ทางสังคม การเปิดเผยตนเองดังกล่าวอาจมีลักษณะที่อ่อนไหวสูง เช่น การแบ่งปันความเชื่อทางศาสนาหรือความกลัวส่วนตัว หรือเรื่องเล็กน้อยอย่างผิวเผิน เช่น ประเภทของอาหารที่ชอบ เพื่อตรวจสอบบทบาทและอิทธิพลของเสียงหัวเราะในกระบวนการเปิดเผยข้อมูลนี้ เกรย์และเพื่อนร่วมงานได้รวบรวมนักศึกษา 112 คนจากมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดในอังกฤษ เป็นกลุ่มละสี่คน นักเรียนไม่รู้จักกัน กลุ่มดูวิดีโอ 10 นาทีด้วยกันโดยไม่คุยกัน วิดีโอแตกต่างกันที่จำนวนเสียงหัวเราะที่พวกเขาเรียก และปริมาณของความรู้สึกหรืออารมณ์เชิงบวกที่ปล่อยออกมา รายการหนึ่งนำเสนอการแสดงตลกเดี่ยวโดย Michael McIntyre วิดีโอการสอนกอล์ฟที่ตรงไปตรงมาอีกรายการหนึ่ง และรายการที่สามเป็นเรื่องราวธรรมชาติที่น่ารื่นรมย์จากตอน "Jungles" ของซีรีส์ Planet Earth ของ BBC จากนั้นวัดระดับเสียงหัวเราะและสภาวะทางอารมณ์ของผู้เข้าร่วมหลังจากดูวิดีโอ ผู้เข้าร่วมที่หัวเราะด้วยกันได้แบ่งปันข้อมูลที่ใกล้ชิดมากกว่ากลุ่มที่ไม่ได้ดูกิจวัตรตลก เกรย์แนะนำว่านี่ไม่ใช่เพียงเพราะมันเป็นประสบการณ์เชิงบวก แต่เป็นเพราะสรีรวิทยาที่อยู่เบื้องหลัง การหัวเราะ ที่ดี กระตุ้นการหลั่งสารเอ็นดอร์ฟินที่เรียกว่า "ฮอร์โมนแห่งความสุข" การค้นพบนี้สนับสนุนแนวคิดที่ว่าเสียงหัวเราะกระตุ้นให้ผู้คนเปิดเผยเรื่องส่วนตัวกับคนแปลกหน้ามากขึ้น ที่น่าสนใจคือผู้เปิดเผยข้อมูลแทบไม่รู้ตัวว่าตนได้กระทำการดังกล่าว มีเพียงผู้ฟังเท่านั้นที่ตระหนักว่ามันเกิดขึ้น "สิ่งนี้ดูเหมือนจะสอดคล้องกับแนวคิดที่ว่าเสียงหัวเราะมีการเชื่อมโยงโดยเฉพาะกับการส่งเสริมพฤติกรรมที่ส่งเสริมการพัฒนาความสัมพันธ์ เนื่องจากการให้คะแนนของผู้สังเกตการณ์ในการเปิดเผยข้อมูลอาจมีความสำคัญต่อการพัฒนาความสัมพันธ์มากกว่าความรู้สึกที่เราเปิดเผย" เกรย์กล่าว "ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าการหัวเราะควรเป็นหัวข้อที่จริงจังสำหรับผู้ที่สนใจในการพัฒนาความสัมพันธ์ทางสังคม"