ศึกษาเกี่ยวกับธารน้ำแข็ง

ด้วยความช่วยเหลือจากเรือดำน้ำไร้คนขับ Ran ที่แล่นเข้ามาใต้ด้านหน้าธารน้ำแข็ง Thwaites นักวิจัยได้ค้นพบสิ่งใหม่ๆ มากมาย ศาสตราจารย์ Karen Heywood แห่งมหาวิทยาลัย East Anglia แสดงความคิดเห็นว่า: "นี่เป็นการผจญภัยครั้งแรกของ Ran ไปยังบริเวณขั้วโลก และการสำรวจน่านน้ำใต้หิ้งน้ำแข็งของเธอก็ประสบความสำเร็จมากกว่าที่เรากล้าหวัง เราวางแผนที่จะต่อยอดจากการค้นพบที่น่าตื่นเต้นเหล่านี้ด้วยภารกิจต่อไปภายใต้น้ำแข็งในปีหน้า" เรือดำน้ำยังสามารถวัดความแรง อุณหภูมิ ความเค็ม และปริมาณออกซิเจนของกระแสน้ำในมหาสมุทรที่ไหลไปใต้ธารน้ำแข็ง ระดับน้ำทะเลทั่วโลกได้รับผลกระทบจากปริมาณน้ำแข็งบนบก และความไม่แน่นอนที่ใหญ่ที่สุดในการคาดการณ์คือวิวัฒนาการในอนาคตของแผ่นน้ำแข็งแอนตาร์กติกตะวันตก แอนนา วอห์ลิน ศาสตราจารย์ด้านสมุทรศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยโกเธนเบิร์กและผู้เขียนนำรายงานฉบับใหม่กล่าว การศึกษาที่ตีพิมพ์ใน Science Advances ส่งผลกระทบต่อระดับน้ำทะเลทั่วโลก แผ่นน้ำแข็งในแอนตาร์กติกาตะวันตกคิดเป็นประมาณร้อยละสิบของอัตราการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลในปัจจุบัน แต่น้ำแข็งในแอนตาร์กติกาตะวันตกก็มีศักยภาพมากที่สุดในการเพิ่มอัตรานั้น เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงที่เร็วที่สุดทั่วโลกกำลังเกิดขึ้นในธารน้ำแข็ง Thwaites เนื่องจากตำแหน่งและรูปร่างของมัน ทเวตส์จึงไวต่อกระแสน้ำในมหาสมุทรที่อุ่นและเค็มเป็นพิเศษซึ่งกำลังหาทางลงไปใต้ กระบวนการนี้สามารถนำไปสู่การละลายอย่างรวดเร็วซึ่งเกิดขึ้นที่ด้านล่างของธารน้ำแข็งและการเคลื่อนตัวภายในของสิ่งที่เรียกว่าโซนดิน ซึ่งเป็นบริเวณที่น้ำแข็งเปลี่ยนจากก้นทะเลไปลอยอยู่ในมหาสมุทร เนื่องจากตำแหน่งที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ ห่างไกลจากสถานีวิจัย ในพื้นที่ที่ปกติแล้วจะถูกปิดกั้นด้วยน้ำแข็งทะเลหนาและภูเขาน้ำแข็งจำนวนมาก จึงทำให้การตรวจวัดในแหล่งกำเนิดจากบริเวณนี้ขาดแคลนอย่างมาก ซึ่งหมายความว่ามีช่องว่างความรู้ขนาดใหญ่สำหรับกระบวนการขอบเขตของมหาสมุทรน้ำแข็งในภูมิภาคนี้ ทำการวัดครั้งแรก ในการศึกษานี้ นักวิจัยนำเสนอผลลัพธ์จากการดำน้ำที่วัดความแรง อุณหภูมิ ความเค็ม และปริมาณออกซิเจนของกระแสน้ำในมหาสมุทรที่ไหลไปใต้ธารน้ำแข็ง "นี่เป็นการวัดครั้งแรกที่ดำเนินการใต้ธารน้ำแข็ง Thwaites" Anna Wåhlin กล่าว ผลลัพธ์ที่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อทำแผนที่กระแสน้ำในมหาสมุทรใต้ส่วนที่ลอยอยู่ของ ธารน้ำแข็ง นักวิจัยค้นพบว่ามีความเชื่อมโยงลึกลงไปทางทิศตะวันออกซึ่งน้ำลึกไหลมาจากอ่าวไพน์ไอส์แลนด์ การเชื่อมต่อที่เคยคิดว่าถูกปิดกั้นโดยชะง่อนผาใต้น้ำ กลุ่มวิจัยยังได้ตรวจวัดการถ่ายเทความร้อนในหนึ่งในสามช่องทางที่นำน้ำอุ่นไปยังธารน้ำแข็งทเวตส์จากทางเหนือ "ช่องทางสำหรับน้ำอุ่นในการเข้าถึงและโจมตี Thwaites ไม่เป็นที่รู้จักสำหรับเรามาก่อนการวิจัย การใช้โซนาร์บนเรือซึ่งซ้อนด้วยการทำแผนที่มหาสมุทรความละเอียดสูงจาก Ran เราจึงสามารถค้นพบว่ามีเส้นทางที่แตกต่างกันซึ่งน้ำ เข้าและออกจากโพรงหิ้งน้ำแข็ง ซึ่งได้รับอิทธิพลจากรูปทรงเรขาคณิตของพื้นมหาสมุทร" ดร. อลาสแตร์ เกรแฮม มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นฟลอริดากล่าว ค่าที่วัดได้ 0.8 TW สอดคล้องกับการละลายสุทธิของน้ำแข็ง 75 กม. 3 ต่อปี ซึ่งเกือบเท่ากับการละลายของมูลฐานทั้งหมดในหิ้งน้ำแข็งทั้งหมด แม้ว่าปริมาณน้ำแข็งที่ละลายจากน้ำร้อนจะไม่มากเมื่อเทียบกับแหล่งน้ำจืดอื่นๆ ทั่วโลก แต่การขนส่งความร้อนมีผลอย่างมากในท้องถิ่น และอาจบ่งชี้ว่าธารน้ำแข็งไม่คงที่เมื่อเวลาผ่านไป ไม่ยั่งยืนตามกาลเวลา นักวิจัยยังตั้งข้อสังเกตอีกว่าน้ำละลายจำนวนมากไหลไปทางเหนือจากด้านหน้าของธารน้ำแข็ง ความเค็ม อุณหภูมิ และปริมาณออกซิเจนที่แปรผันบ่งชี้ว่าพื้นที่ใต้ธารน้ำแข็งเป็นพื้นที่ที่ใช้งานซึ่งไม่เคยทราบมาก่อน ซึ่งมวลน้ำต่างๆ มาบรรจบกันและผสมเข้าด้วยกัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำความเข้าใจกระบวนการหลอมละลายที่ฐานของน้ำแข็ง ข้อสังเกตแสดงให้เห็นน้ำอุ่นที่ไหลเข้ามาจากทุกด้านบนจุดตรึง ซึ่งเป็นตำแหน่งวิกฤตที่น้ำแข็งเชื่อมต่อกับก้นทะเลและให้ความมั่นคงแก่หิ้งน้ำแข็ง การละลายรอบๆ จุดตรึงเหล่านี้อาจนำไปสู่ความไม่มั่นคงและการถอยร่นของหิ้งน้ำแข็ง และต่อมา ธารน้ำแข็งต้นน้ำไหลออกจากแผ่นดิน ดร. Rob Larter จาก British Antarctic Survey แสดงความคิดเห็นว่า: "งานนี้เน้นย้ำว่าน้ำอุ่นส่งผลกระทบต่อธารน้ำแข็งทเวตส์อย่างไรและที่ใดได้รับอิทธิพลจากรูปร่างของพื้นทะเลและฐานชั้นน้ำแข็ง ตลอดจนคุณสมบัติของน้ำเอง การรวมข้อมูลการสำรวจพื้นทะเลใหม่และการสังเกตการณ์ที่ประสบความสำเร็จ คุณสมบัติของน้ำจากภารกิจของ Ran แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของความร่วมมือแบบสหสาขาวิชาชีพในความร่วมมือระหว่างประเทศ Thwaites Glacier" "ข่าวดีก็คือ ตอนนี้เรากำลังรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นในการสร้างแบบจำลองพลวัตของธารน้ำแข็ง Thwaite เป็นครั้งแรก ข้อมูลนี้จะช่วยให้เราคำนวณการละลายของน้ำแข็งได้ดีขึ้นในอนาคต ด้วยความช่วยเหลือจากเทคโนโลยีใหม่ เราสามารถ ปรับปรุงแบบจำลองและลดความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้นในขณะนี้เกี่ยวกับความผันแปรของระดับน้ำทะเลทั่วโลก" Anna Wåhlin กล่าว