เรียนรู้เกี่ยวกับทราย

ปรากฎว่าสันดอนทราย การทับถมของทรายตามชายฝั่งของลากูนที่กระจายอยู่ทั่วไปในแนวปะการัง สามารถให้ค่าประมาณที่เชื่อถือได้ว่าแนวปะการังเติบโตอย่างไร ตลอดจนอัตราการผลิตตะกอนคาร์บอเนต ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญในการสร้างภาพรวมของพวกมัน สุขภาพ. "วิธีดั้งเดิมในการรวบรวมข้อมูลดังกล่าวต้องใช้ความพยายามอย่างมาก" รองศาสตราจารย์ Ana Vila-Concejo ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษากล่าว ซึ่งตีพิมพ์ในวันนี้ในวารสารธรณีวิทยา "ต้องใช้การวัดคุณสมบัติทางเคมีของน้ำอย่างจริงจังหรือถ่ายภาพเป็นพันเป็นพันภาพเพื่อคำนวณว่าสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดในระบบนิเวศมีส่วนช่วยในการผลิตตะกอนคาร์บอเนตมากน้อยเพียงใด" แต่การศึกษายังพบสัญญาณของปัญหาเพิ่มเติมสำหรับแนวปะการัง: ผลผลิตคาร์บอเนตในปัจจุบันลดลงครึ่งหนึ่งของการก่อตัวของสันทรายทรายในแนวปะการัง Great Barrier Reef ทางตอนใต้เป็นเวลาหลายพันปี "ผลลัพธ์ของเราชี้ให้เห็นว่าสุขภาพของระบบนิเวศดีขึ้นมากในตอนนั้น ดังนั้นเราน่าจะเห็นผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในข้อมูลปัจจุบันของเรา" รองศาสตราจารย์ Vila-Concejo ผู้อำนวยการร่วมของสถาบัน Marine Studies ของมหาวิทยาลัยกล่าว วิธีที่ปะการังเติบโตและลดลง ภายใต้เงื่อนไขใด และสุขภาพที่ดีนั้นขึ้นอยู่กับการผสมผสานของปัจจัยที่ซับซ้อนอย่างเหลือเชื่อ เช่น คลื่นและพายุซัดฝั่ง อัตราการตกตะกอน เคมีของน้ำทะเล การไหลบ่าบนบก และแม้แต่ประชากรปลา ดังนั้น การทำนายสุขภาพของกลุ่มแนวปะการังกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง และวิธีที่พวกมันจะประพฤติตนเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ จึงเป็นปริศนาที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบว่าสันดอนทรายซึ่งก่อตัวขึ้นจากคลื่นและกระแสน้ำจากยอดแนวปะการังจะนำพาตะกอนที่ติดอยู่ในทะเลสาบแนวปะการังมาใช้ในการประเมินผลผลิตของคาร์บอเนตเมื่อเวลาผ่านไป และส่งผลต่อสุขภาพของระบบนิเวศปะการัง ทีมภาคสนามซึ่งประสานงานโดย Dr. Sarah Hamylton รองศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัย Wollongong และผู้ช่วยกิตติมศักดิ์แห่งมหาวิทยาลัยซิดนีย์ ทำงานบนเรือคาตามารันขนาด 12 เมตรเพื่อเยี่ยมชมแนวปะการัง 21 แห่งทางตอนใต้ของแนวปะการัง Great Barrier Reef โดยรวบรวมบันทึกกว่า 100,000 รายการ ของน้ำและองค์ประกอบของแนวปะการัง ในเวลาต่อมา ทีมงานได้ทำงานร่วมกับภาพถ่ายดาวเทียมเพื่อวัดสันดอน ทราย และประเมินปริมาตรของแนวปะการังแต่ละแนว จากนั้นจึงจับคู่ข้อมูลดังกล่าวกับการวัดปริมาณการผลิตคาร์บอเนตที่ใช้เวลานานกว่าทศวรรษเพื่อพยายามทำความเข้าใจวิวัฒนาการของผ้ากันเปื้อนทราย และดูว่ามีความสัมพันธ์กับผลผลิตอย่างไร รองศาสตราจารย์ Vila-Concejo กล่าวว่า "การก่อตัวของสันดอนทรายโดยการเติมน้ำในทะเลสาบเป็นหน้าที่ของขนาดแนวปะการัง และกระบวนการจำกัดตัวเองซึ่งควบคุมโดยอุทกพลศาสตร์โดยรอบ และเพื่อตอบสนองต่อการขึ้นลงและการไหลของการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล" รองศาสตราจารย์ Vila-Concejo กล่าว ยังเป็นรองผู้อำนวยการสถานีวิจัย One Tree Island ซึ่งตั้งอยู่ใน Great Barrier Reef "หากเราเข้าใจวิวัฒนาการของผืนทรายในแนวปะการังแต่ละแห่งเมื่อเวลาผ่านไป เราจะสามารถใช้ข้อมูลเพื่อจัดการแนวปะการังและเตรียมพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ" ในขณะที่แนวปะการังทั่วโลกตอบสนองต่อมหาสมุทรที่ร้อนขึ้น มันจะเปลี่ยนพฤติกรรมของปะการัง ผลกระทบจากสภาพอากาศที่มีต่อตัวขับเคลื่อนการพัฒนาลานทราย - การผลิตตะกอน การบังคับทางอุทกพลศาสตร์ และการเติมน้ำในทะเลสาบ - ยังไม่ชัดเจน แต่การศึกษาบ่งชี้ว่าการทำความเข้าใจพฤติกรรมและวิวัฒนาการของพวกมันเป็นทางลัดที่มีประสิทธิภาพในการพิจารณาสุขภาพของแนวปะการังโดยรวม นอกจากนี้ ด้วยการรวมการวิเคราะห์ที่ทันสมัยของการเพิ่มพูนผืนทรายเข้ากับข้อมูลย้อนหลังไป 8,000 ปี นักวิจัยสามารถกำหนดอัตราเบื้องหลังของผลผลิตของปะการังได้ "ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าการผลิตคาร์บอเนตสูงขึ้นมากในช่วงยุคโฮโลซีน ซึ่งเป็นช่วง 11,700 ปีที่ผ่านมาของโลก แต่อัตราการผลิตเฉลี่ยในปัจจุบันลดลง 50 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นสาเหตุที่น่าเป็นห่วง" รองศาสตราจารย์ Vila-Concejo กล่าวว่า "การวิจัยในปัจจุบันของเราเกี่ยวข้องกับการสร้างแบบจำลองว่าสิ่งนี้จะมีความหมายต่ออนาคตของแนวปะการัง Great Barrier Reef อย่างไร และข้อมูลเหล่านี้จะมีความสำคัญต่อสิ่งนั้น" เธอกล่าวเสริม